
مرغ تخمگذار و عوامل پرریزی
مرغ های تخمگذار پس ازمدتی دچار پرریزی میشوند .یكی از خصوصیات فیزیولوژیكی و طبیعی پرندگان پرریزی است .
پرریزی پس از یك سال تخمگذاری شروع می شود . در این موقع پرنده پرهای خود را از دست داده و به جای آنها پرهای جدیدی جایگزین می شود .
این عمل حدود ۲ ماه به طول می انجامد که به آن دوره لک گفته میشود و در این مدت ، تخمگذاری مرغ متوقف می شود زیرا پروتئین مصرفی برای نگهداری و رشد پرها و نیز تولید تخم كافی نخواهد بود .
بنابراین تخمگذاری متوقف میشود تا پروتئین مصرفی جهت رشد پرهای تازه شود .
مرغ تخمگذار درجه یک پرریزی را تا ۱۵ ماه بعد از شروع تخم گذاری شروع نخواهد کرد.
همچنین در این مرغان امکان دارد در زمان پرریزی به تخمگذاری ادامه دهند ولی تولید آنها نسبت به زمانیكه پرریزی ندارند کاهش مییابد.
مرغانی كه تخمگذار نیستند پرریزی را از هشت تا نه ماه بعد از سن بلوغ آغاز میگردد و در دوره پرریزی آنها بیش از 2 ماه طول خواهد کشید .
عوامل پرریزی طیور:
یکسری از عوامل محیطی که باعث می شود كه پرریزی زودتر از موعد آغاز شود
1) افزایش دمای محیط
2) کم شدن مصرف آب و غذا به هر دلیل
3) افزایش زمان تاریکی
4) وجود بیماری و انگلها
5) نقل و انتقال گله
ایجاد شرایط پرریزی مصنوعی :
پرریزی مصنوعی را اکثرا مرغدارانی انجام می دهند كه می خواهند گله را برای سال دوم تخم گذاری نگهداری كنند.
ولی مرغداران حرفه ای چه تولید كنندگان تخم مرغ و چه پرورش دهندگان مرغ مادر گله خود را برای سال دوم نگهداری نمی كنند.
برای اینكه مرغ را به پرریزی وادار كنیم بایستی غذا و آب را در روز نخست از دسترس مرغ خارج نمود.
در روز بعد فقط اب داده می شود و دو سه روز بعد بجای غذا از سبوس یا هر خوراک حجیم دیگر استفاه میشود.
این مرغ ها در روز باید دو بار تغذیه شوند . این عمل تا موقعی كه پرهای اولیه ریخته شود ادامه می یابد.
پس از آن به تدریج غذای معمولی داده می شود.
همچنین با كم کردن مقدا ر نمك جیره و یا مصرف زیاد روی (Zn) (۱۵۰۰۰تا ۲۰۰۰۰ قسمت در میلیون ) می توان پرریزی اجباری را بوجود آورد.
جهت دریافت مشاوره و خرید جوجه و نیمچه مرغ بومی اصیل و پرتولید با ما تماس بگیرید.
گروه علمی تحقیقاتی ارگانیک پروران طبرستان
با مدیریت : دکتر ایمان قناعت